Irish Rail - czyli pociągi w Irlandii

Pociągi w Irlandii są czyste, punktualne i szybkie, a także - szczególnie te obsługujące dłuższe trasy - wygodne. Pierwsza linia kolejowa w Irlandii powstała w 1834 r. (zobacz notkę: Dublin: Pearse Station). Od tamtej pory - stale jest rozwijana, oferując szereg połączeń. 

Najwygodniej, najszybciej i najtaniej jest kupić bilet na przejazd pociągiem na stronie www irlandzkiej kolei. Bilet odbieramy na dworcu, wsuwając swoją kartę płatniczą do specjalnego automatu, który beż żadnych dodatkowych czynności z naszej strony po chwili drukuje kupione online bilety. Jeżeli przy zakupie podamy swoje imię i nazwisko, to będzie się ono wyświetlało nad zarezerwowanym przez nas miejscem - tak jak na zdjęciu poniżej.

Kontroli biletów w pociągach praktycznie nie ma, podróżni są wpuszczani z dworca na peron przez specjalną "furtkę" - i wtedy są sprawdzane bilety. Nieco inaczej jest na krótkich trasach, gdy pociąg zatrzymuje się w miejscowościach, gdzie nie ma stacji kolejowej, wówczas bilet można zakupić u konduktora, który drukuje go dla nas z podręcznej "drukarenki" - i wtedy jak najbardziej należy liczyć się z kontrolą biletów. Same wagony, przynajmniej w pociągach dalekobieżnych, są bardzo wygodne, przy fotelach znajdują się stoliki dzięki którym można wygodnie przejrzeć prasę czy coś zjeść lub wypić z menu serwowanego z wózków przez obsługę pociągu. W każdym wagonie na tego typu trasach znajdują się elektroniczne wyświetlacze, dzięki którym - jak i za pomocą komunikatów głosowych - jesteśmy na bieżąco informowani jaka będzie kolejna stacja. 

Generalnie: pociągi w Irlandii to bardzo wygodna forma podróżowania :-)

Myrtleville

Myrtleville jest niewielką nadmorską miejscowością w hrabstwie Cork. Jest znane głównie z urokliwej plaży. 

Myrtleville leży w pobliżu Crosshaven. Oprócz plaży, na którą w miesiącach letnich przychodzi sporo osób, w Myrtleville jest również pub Pine Lodge, który jest znany z muzyki na żywo. Kilka moich zdjęć z Myrtleville znajduje się TUTAJ.

/Powyżej - plaża w Myrtleville/

Dublin: Oscar Wilde

W Merrion Square znajduje się interesujący pomnik Oscar'a Wilde'a (1854 - 1900), irlandzkiego poety, prozaika i dramatopisarza.

Pomnik przedstawia kamień na którym w niedbałej pozie spoczywa Oscar Wilde. Sam pomnik, ustawiony w Merrion Square, znajduje się na wprost domu w którym twórca spędził swoje dzieciństwo, a w którym mieszkali jego rodzice. Autorem pomnika Oscar'a Wilde'a w Merrion Square w Dublinie, ustawionego 28 października 1997 r., jest Danny Osborne.

/Na zdjęciu: pomnik Oscar'a Wilde'a/

Dublin: Reflection

Spacerując po Dublinie na każdym kroku można natrafić na interesujące dzieła sztuki współczesnej, np. na "Reflection" z 1975 r., którego autorem jest Michael Bulfin a które znajduje się przy Baggot Street.

Autor rzeźby, Michael Bulfin, urodził się w Birr, co. Offaly w 1939 roku. Kształcił się na University College Dublin i Yale University. Brał udział w wielu międzynarodowych wystawach. W latach 1984 - 1992 pełnił funkcję m.in. przewodniczącego Sculptors' Society of Ireland.

/Na zdjęciu: stoję przed "Reflection"/

Dublin Civic Museum

W tym muzeum możemy poznać historię Dublina - od czasów Wikingów po XXI wiek. Muzeum mieści się przy South William Street, w XVIII - wiecznym georgiańskim budynku , w którym poprzez obrazy, fotografie i wycinki prasowe możemy śledzić historię tego miasta.

Niestety - od dłuższego czasu jest nieczynne i nie wiadomo, kiedy zostanie ponownie otwarte.

/Na zdjęciu - stoję przed Dublin Civic Museum/

Dublin: Newman House

W pochodzącym z połowy XVIII w. Newman House w Dublinie znajdują się fantastyczne sztukaterie w stylu rokoko. Ponieważ budynek, a dokładnie - dwa przylegające do siebie budynki wchodzące w skład Newman House, jest obecnie częścią jednej z uczelni, w całości można go zwiedzać tylko w miesiącach letnich, w pozostałych miesiącach można obejrzeć tylko parter. Newman House znajduje się przy 85-86 St. Stephen's Green.

/Na zdjęciu: stoję przed Newman House/

Wigilia i Pasterka

To już nasze piąte Święta w Irlandii. Jak zwykle - spędziliśmy je tradycyjnie.

Najpierw Wigilia z przyjaciółmi, później - równie Pasterka w "polskim" kościele w Cork. Kościół pełen ludzi - jak chyba jeszcze nigdy na dotychczasowych "polskich" Pasterkach.  Jak już pisałem przed rokiem, w porównaniu z pierwszą "polską" Pasterką - znacząco zmienił się przekrój osób biorących w niej udział: w pierwszej byli to głównie mężczyźni w średnim wieku, teraz - są to kobiety i mężczyźni w każdym wieku oraz spora ilość dzieci, z których znaczna część zapewne urodziła się już tutaj...

/Powyżej: wigilia z przyjaciółmi/

Dublin: Merrion Square

Merrion Square - to jeden z najlepiej zachowanych georgiańskich placów w Dublinie. W kamienicach stojących wokół placu mieszkało wielu wybitnych Irlandczyków.

Merrion Square został wytyczony w 1762 r. W jego środku znajduje się dobrze utrzymany park /Merrion Square Park/ w wieloma mniej lub bardziej współczesnymi pomnikami. Jeszcze pół wieku większość kamienic wokół placu była zamieszkała przez lokatorów, obecnie znajdują się tutaj głównie urzędy i biura. Przy Merrion Square mieszkał m.in. Oscar Wilde, Daniel O'Connell, William Butler Yeats i wielu innych.

/Powyżej: rzeźba "Éire" (Irlandia) w Merrion Square Park, jej autorem jest Jerome o'Connor/

Dublin: Dún Cuimhneacháin

8 listopada b.r. odsłonięto w Dublinie nowy pomnik: Dún Cuimhneacháin.

/Na zdjęciu: Dún Cuimhneacháin w Dublinie/

Znajdujący się na rogu Merrion Square South i Merrion Square West pomnik jest poświęcony pamięci irlandzkich żołnierzy, który zginęli służąc krajowi. Pomnik w kształcie piramidy został wykonany z granitu i szklanych paneli umieszczonych w stalowej ramie. Wewnątrz płonie ogień, wokół którego stoją figury czterech żołnierzy z różnych formacji.

Na projekt pomnika ogłoszono międzynarodowy konkurs, w którym wzięło udział ponad 30 artystów, ostatecznie zaakceptowano projekt którego autorem jest Brian King.

Dublin: Pearse Station

Pearse Station w Dublinie - jest to pierwszy, zbudowany w 1834 r., dworzec kolejowy w Irlandii.

Stacja początkowo nosiła nazwę Westland Row Station, w 1966 r. zmieniono jej nazwę na obecną. Pierwsza linia kolejowa w Irlandii o długości ok. 10 km łączyła Dublin i Kingstown (późn. Dun Laoighaire). Po raz pierwszy pokonała ją lokomotywa Hibernia - 9 października 1834 r. Cała trasa jest częścią dzisiejszej Dublin Area Rapid Transit (DART) - kolejowej komunikacji podmiejskiej w Dublinie.

/Powyżej: Pearse Station/

Dublin: Red Cardinal

Przy Baggot Street w Dublinie znajduje się interesujące dzieło sztuki: "Red Cardinal" (1978 r.), którego autorem jest John Burke.

John Burke (1946 - 2006) urodził się w Irlandii, w Clonmel, hrabstwo Tipperary. W latach 1964-67 studiował w Crawford Municipal School of Art w Cork. Był laureatem Cork Arts Society Award w 1967 i McCauley Fellowship w 1970. Następnie udał się do Londynu, gdzie zainteresował się konstruktywizmem, tworząc abstrakcyjne konstrukcje stalowe, czego przykładem jest m.in. "Red Cardinal" w Dublinie.

/Na zdjęciu:"Red Cardinal" w Dublinie/

Dublin City Gallery The Hugh Lane

Przy Parnell Square North w Dublinie znajduje się Dublin City Gallery The Hugh Lane - galeria, którą koniecznie należy odwiedzić.

Dublin City Gallery The Hugh Lane obchodzi właśnie 100 - lecie swojego istnienia. Trzonem galerii jest impresjonistyczna kolekcja sir Hugh Lane'a, który zginął w 1915 r. na statku "Lusitania", storpedowanym przez niemiecki okręt podwodny. Kolekcja jest podzielona na dwie części: połowa znajduje się w Dublinie, a druga połowa w londyńskiej Tate Gallery, co 5 lat galerie wymieniają się dziełami. Warte polecenia są także czasowe wystawy sztuki współczesnej. W pobliżu Dublin City Gallery The Hugh Lane znajdują się również Dublin Writers Museum i Garden of Remembrance.

/Powyżej: Dublin City Gallery The Hugh Lane/

Polskie puby i restauracje w Irlandii: "Obra" w Dublinie

Będąc w tym tygodniu w Dublinie wybrałem się do polskiej restauracji "Obra"przy Upper Dorset Street.

/Na zdjęciu: polska restauracja "Obra" w Dublinie/

Menu z tradycyjnymi polskimi potrawami wyglądało interesująco. Niestety, zamiast planowanych ruskich pierogów - musiałem zadowolić się "irish vege breakfast" - czyli tradycyjnym irlandzkim śniadaniem w wersji wegetariańskiej...

Powód? Jak się okazało, byłem pierwszym od 2 tygodni klientem, który chciał zamówić polskie danie, toteż - z braku zainteresowania - podjęto decyzję o wycofaniu z menu polskich potraw, a i sam lokal prawdopodobnie wkrótce zostanie zamknięty - tak mnie przynajmniej poinformowała pani przyjmująca zamówienie...

Wieczór Opłatkowy w Ambasadzie RP w Dublinie

16 grudnia b.r. w Ambasadzie RP w Dublinie miał miejsce "Wieczór Opłatkowy", w którym na zaproszenie Ambasadora oraz Konsula wzięli udział m.in. przedstawiciele Polonii w Irlandii. Na tym spotkaniu miałem zaszczyt reprezentować Stowarzyszenie MyCork.

/Powyżej: z Ambasadorem RP w Irlandii dr Tadeuszem Szumowskim i dr Jackiem Rosa - I Radcą, Kierownikiem Wydziału Politycznego Ambasady RP./

Na początku spotkania Ambasador RP dr Tadeusz Szumowski złożył wszystkim zebranym świąteczne życzenia, następnie zaprosił gości na poczęstunek, po którym wszyscy chętni mogli wziąć udział we wspólnym śpiewaniu kolęd. W międzyczasie był czas na krótsze lub dłuższe rozmowy, jak i wymianę kontaktów.

/Na zdjęciu: opłatkowy poczęstunek w Ambasadzie RP/

"Kerry Wizjer" - polski głos w Kerry

10 grudnia b.r. ukazał się pierwszy numer "Kerry Wizjer", pierwszej polsko - irlandzkiej gazety w Kerry.

/Obok: pierwszy numer "Kerry Wizjer"/

W pierwszym numerze 16 - stronicowego tygodnika czytamy: "Kerry Wizjer to pierwsza taka na Zielonej Wyspie gazeta polsko-irlandzka. Znajdziecie w niej Państwo artykuły, reportaże, felietony, ogłoszenia, porady prawne, nowinki z Polski i Irlandii oraz konkursy. Teksty ukazują się zarówno w języku polskim jak i angielskim. A wszystko to w jednym całkowicie bezpłatnym papierowym wydaniu tygodnika Kerry Wizjer".

Dopisek z 23.04.b.r.: obecnie "Kerry Wizjer" zmienił nazwę na "Munster Wizjer"

Dopisek z 21.08.b.r.: "Munster Wizjer" od nr 19 wprowadził opłatę: 24 - stronicowa gazeta kosztuje 1,2 euro, zrezygnowano z tekstów w j. angielskim.

Dopisek z 19.03.2009 r.: kolejna zmiana tytułu z "Munster Wizjer" na "Polski Wizjer". Gazeta jest obecnie 2-tygodnikiem, dołączono do niej program telewizyjny.

Dopisek z 01.06.2010 r.: "Polski Wizjer" przestaje się ukazywać.

II Biesiada Śląska w Cork

Użytkownicy internetowego forum Stowarzyszenia MyCork już po raz drugi zorganizowali Biesiadę Śląską, w trakcie której uczestnicy mogli poznać zwyczaje oraz kulinarne tradycje Śląska.

/Na zdjęciu: część uczestników II Biesiady Śląskiej/

Pomysłodawcą i głównym organizatorem "Biesiady Śląskiej" jest p. Adam Oleś. Stowarzyszenie MyCork na prośbę organizatorów przekazało własne środki finansowe na zorganizowanie ww. imprezy (tj. m.in. na zakup produktów żywnościowych oraz ufundowanie nagród - wedle uznania organizatorów), a także podwójne wejściówki do kina, które były nagrodami w konkursie wiedzy związanej ze znajomością m.in. śląskiej gwary.

Impreza miała edukacyjno - kulinarny charakter: można było skosztować potraw z tradycyjnej kuchni śląskiej, posłuchać śląskich piosenek a także porozmawiać o śląskich tradycjach i zwyczajach.

Mam nadzieję, że Biesiada Śląska już na stałe wrośnie w pejzaż polonijnych wydarzeń w Cork.

MyCork: przygotowania do WOŚP w toku

W sobotę, 13 grudnia, miało miejsce kolejne spotkanie osób zaangażowanych w prace nad Finałem Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Cork. Przypomnę, że Dzięki Stowarzyszeniu MyCork - WOŚP zagra w Cork już po raz trzeci.

/Na zdjęciu: uczestnicy spotkania w sprawie organizacji WOŚP/

Bożena Deptuła, koordynator Finału WOŚP w Cork, przedstawiła zebranym postęp prac nad organizacją Finału, omówiliśmy niektóre zagadnienia techniczne, zostało zgłoszonych także kilka nowych projektów które można zrealizować podczas Finału WOŚP. Zgromadzono już sporo przedmiotów na wielkoorkiestrowa aukcję, ale ciągle czekamy na kolejne.

Przede wszystkim - czekamy na zgłoszenia wolontariuszy chcących kwestować. Wszystkich zainteresowanych prosimy o kontakt, najlepiej na adres e-mail: wosp@mycork.org

Powrotnik - nawigacja dla powracających

W ramach zainaugurowanego 24 listopada 2008 przez premiera RP Donalda Tuska programu skierowanego do osób powracających do kraju po dłuższym pobycie za granicą, został wydany poradnik: "Powrotnik. Nawigacja dla powracających".

W poradniku tym zostały zawarte najważniejsze kwestie, związane z rozwiązywaniem praktycznych problemów powrotu do Polski, jak: przenoszenie podatków, zasiłków, kwestie świadczeń społecznych, pracy czy działalności gospodarczej.

"Powrotnik. Nawigacja dla powracających" w wersji elektronicznej w postaci pliku pdf można pobrać TUTAJ.

Stowarzyszenie MyCork otrzymało pewną ilość "Powrotników" i zostało poproszone o pomoc w jego dystrybucji. Jeżeli ktoś z Was jest zainteresowany otrzymaniem ww. "Powrotnika" w wersji książkowej, zapraszam na spotkania organizowane przez MyCork, podczas których będziemy rozdawać ww. publikację.

Polski chleb w Cork (16): Bread Traditional Polish

Kolejny chleb w mojej blogowej kolekcji polskich chlebów w Cork to "Bread Traditional Polish".

Na odwrocie opakowania czytamy dwujęzyczny opis: "Chleb tradycyjny polski. Skład: mąka pszenna, mąka żytnia, drożdze, sól woda."

Producentem chleba jest MMM Family Bakery Ltd z Castlebar.

Ballybeg Priory

Ballybeg Priory to XIII wieczny klasztor położony w pobliżu miejscowości Buttevant w hrabstwie Cork.

/Powyżej: ruiny Ballybeg Priory/

Klasztor pod wezwaniem św. Tomasza założył Filip de Barry w 1229 r. Żyli w nim Augustianie. Z ciekawostek: w pobliżu świątyni znajduje się zbudowany przez mnichów jeden z najlepiej zachowanych w Irlandii średniowiecznych... gołębników. Mieścił się on w kamiennej wieży z otworem w dachu, w której znajduje się wiele kamiennych nisz w których gnieździły się ptaki.

/Powyżej: gołębnik/

/Powyżej: wewnątrz gołębnika/

The Donkey Sanctuary

W Liscarroll w hrabstwie Cork znajduje się The Donkey Sanctuary - czyli schronisko dla osiołków.

Schronisko założył były funkcjonariusz londyńskiej policji, który powrócił do Irlandii na emeryturę, gdzie następnie przez wiele lat pracował na rzecz irlandzkiego towarzystwa ochrony zwierząt. Osły były przez wiele lat wykorzystywane w Irlandii m.in. do ciągnięcia wózków z torfem. Dzięki schronisku, ok. 2400 osłów, często porzuconych lub traktowanych w zły sposób, znalazło nowy dom. Schronisko można zwiedzać, osiołki są przyzwyczajone do widoku ludzi i bardzo przyjazne, na miejscu można zakupić wiele "oślich" gadżetów, a nawet - za niewielką opłatą - "zaadoptować" sobie osiołka ;-)

Będąc w Liscarroll warto także zobaczyć ruiny XIII wiecznej twierdzy: Liscarroll Castle.

/Powyżej: w The Donkey Sanctuary/

Liscarroll Castle

Liscarroll Castle jest XIII wieczną twierdzą, znajdującą się w wiosce Liscarroll w hrabstwie Cork.

Zamek, zbudowany ok. 1280 r., był otoczony potężnym murem w formie kwadratu, gdzie w każdym z jego kątów znajdowała się imponująca masywnością wieża. W lipcu 1642 roku, w trakcie irlandzkiej wojny konfederackiej, miała miejsce Bitwa pod Liscarroll, w trakcie której zamek było oblegany przez irlandzką armię.

/Na zdjęciu: stoję przed fragmentem ruin zamku w Liscarroll/

Elysian

Elysian - to najwyższy budynek w Irlandii. Znajduje się w Cork.

/Powyżej: "Elysian"/

Elysian jest już oficjalnie otwarty, chociaż z tego co widziałem - w jego części ciągle trwają prace wykończeniowe. Budynek ma 17 pięter i 71 metrów wysokości. W samej "wieży" znajdują się mieszkania na sprzedaż, w budynkach otaczających wieżowiec - i będących częścią Elysian - znajdują się mieszkania do wynajęcia, biura, urzędy, sklepy, itp.

Drugi pod względem wysokości budynek w Irlandii, który ustąpił Elysian palmę pierwszeństwa, również znajduje się w Cork: to Cork County Hall - mający 16 pięter i mierzący 67 metrów wysokości wieżowiec, który został otwarty w 1968 roku, i od tamtej pory - aż do otwarcia Elysian - był najwyższym budynkiem w Irlandii.

Irlandia nie jest krajem "drapaczy chmur", dla porównania - "dar narodu radzieckiego dla narodu polskiego", czyli oddany w 1955 r. Pałac Kultury i Nauki w Warszawie – liczy sobie 231 metrów.

XI Rozmowy (nie)Kontrolowane

W sobotę, 6 grudnia b.r., w pubie Woodford w Cork, miały miejsce XI "Rozmowy (nie)Kontrolowane". Zaproszonym przeze mnie Gościem Specjalnym XI "Rozmów..." była architekt krajobrazu, p. Paulina Kaniszewska.

/Powyżej: uczestnicy XI Rozmów.../

Paulina Kaniszewska jest absolwentką Wydziału Architektury na Politechnice Krakowskiej. W Irlandii od 2,5 roku pracuje w zawodzie. Ma do czynienia z projektami właściwie w całej Europie: Portugalii, Anglii, Słowacji, Szwajcarii. W Irlandii z ważniejszych miejsc warto wspomnieć o: Amgen, Glaxosmithkline, Pfizer, Citywest i Elysian. Jednym z jej sukcesów była praca przy dokumentacji drewnianych kościółków Małopolski, które zostały wpisane na Światową Listę Dziedzictwa Kultury UNESCO. W trakcie naszego spotkania Paulina opowiedziała m.in. o swojej pracy związanej z projektowaniem ogrodów Elysian - czyli najwyższego budynku w Irlandii, o samym budynku, oraz przedstawiła niezwykle interesujące materiały, tj. fotografie, rysunki, projekty, itp., związane z Elysian.

Ze względu na zbliżający się okres świąteczno - noworoczny, były to ostatnie "Rozmowy..." w tym roku, kolejne odbędą się w styczniu. W związku z tym, na tych ostatnich tegorocznych "Rozmowach..." wszyscy uczestnicy dzisiejszego spotkania otrzymali od Stowarzyszenia MyCork podwójne wejściówki do kina :-)

In Her Shoes

W Cork Vision Centre ma obecnie miejsce wystawa "In Her Shoes" - poświęcona pamięci 146 kobiet, ofiar przemocy domowej, zamordowanych w Irlandii od 1996 r.

/Na zdjęciu -"In Her Shoes"/

"In Her Shoes" ("W Jej Butach") - to wspólny projekt rządowych i wolontaryjnych organizacji zajmujących się problemami przemocy w rodzinie. Wystawa, na którą składa się rząd damskich butów, będzie trwała od 4 do 13 grudnia b.r.

MyCork: Zwyczajne Walne Zgromadzenie Członków Stowarzyszenia MyCork

30 listopada b.r. odbyło się coroczne Zwyczajne Walne Zgromadzenie Członków Stowarzyszenia MyCork.

/Na zdjęciu: część członków MyCork w trakcie Walnego Zgromadzenia/

W trakcie naszego spotkania przedstawiłem sprawozdanie z tegorocznej działalności Stowarzyszenia MyCork, wysłuchaliśmy sprawozdania finansowego z działalności naszego stowarzyszenia, opracowaliśmy również plan działań MyCork na rok następny - rezerwując na ten cel odpowiednie środki w budżecie.