Zanim św. Patryk ochrzcił tutaj króla Laoire’a, było to miejsce także pogańskich kultów, o czym zdaje się do dzisiaj świadczy jedno z drzew zupełnie współcześnie obwieszone różnymi wstążeczkami, itp. Ostatni Wysoki Król który tutaj rezydował opuścił Tarę w 1022 roku, od tego czasu to miejsce upadło, ale nie poszło w zapomnienie, pozostając na zawsze w pamięci narodowej Irlandczyków.
Co znajduje się na Wzgórzu Tary? Fort Synodów, Fort Królów, Kopiec Zakładników, Dom Cormaca, Królewskie Miejsce, Fort Króla Laoghaire’a, Sala Bankietowa, Fort Gráinne i Zapadnięte Okopy - w których z królewskiego rozkazu miało zginąć 30 księżniczek Tary. Problem w tym, że wszystko to, czy też raczej - to co z tego zostało, znajduje się pod warstwą ziemi. To, co najważniejsze na Wzgórzu Tary, czeka zapewne na odkrycie. Z ciekawostek: na początku XX wieku grupa brytyjskich Żydów poszukiwała tutaj... Arki Przymierza.
/Powyżej: Lia Fáil na Wzgórzu Tara/
Natomiast to, co jest obecnie symbolem Tary, to Lia Fáil, kamień koronacyjny, kamień przeznaczenia. Za stroną TPI: "Kamień uznawany jest za miejsce koronacyjne królów. Jedna z wersji tłumaczy jego falliczny kształt dążeniem do płodności o obfitości jaka winna sprzyjać królowi. Inna wersja podaje, iż królowie byli w tym miejscu koronowani, a kamień miał trzykrotnie zaryczeć, gdy król był zaakceptowany." A za wikipedią: "Lia Fáil według mitologii celtyckiej został przyniesiony do Irlandii przez lud Tuatha Dé Danann i złożony w Tarze. Lia Fáil uważano za kamień magiczny. Gdy prawowity król Irlandii postawił na nim swe stopy, kamień miał ryczeć z radości. Przypisywano mu również zdolność odmładzania władcy i obdarzania go długimi rządami".
Obok Lia Fáil znajduje się obelisk upamiętniający irlandzkich powstańców, którzy zginęli tutaj w bitwie z Anglikami w 1798 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz