/Powyżej: "Konopielka", ksiązka i film/
"Konopielka" była moją lekturą w szkole średniej. Nie przeczytałem jej wtedy, tak jak i większości szkolnych lektur /co nie przeszkodziło mi mieć z j. polskiego dobrych ocen ;-)/. Wydawało mi się to nudne, czytałem co innego, a do niektórych szkolnych lektur - zajrzałem dopiero po latach.
Błędy młodości oczywiście, bo książka pierwszorzędna. Film również, ale, chociaż jest w miarę wierną adaptacją pierwowzoru i z świetną obsadą, to jednak lekturze nie dorównuje. Głównie z powodu sposobu sposobu zapisu myśli i dialogów Kaziuka, narratora, niepiśmiennego chłopa, jak i innych bohaterów Taplar, wioski odgrodzonej od świata bagnami, do której pewnego dnia wkracza "nowoczesność" w postaci szkoły, elektryczności, no i nauczycielki, tytułowej "Konopielki". Film pomija też kilka "mocniejszych" epizodów. Jakich - to już trzeba doczytać ;-)
Osuszenie bagna, co umożliwia całoroczną komunikację z wioską, jawi się jej mieszkańcom jako koniec świata. I faktycznie - jest to koniec ich świata, świata jakiego znali...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz